വേര്‍പിരിയാന്‍ ആവാത്തൊരു
ആത്മ സുഹൃത്തായി
എനിക്കൊപ്പം എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നവന്‍...
ഇരവിലും പകലിലും
ഒരുറ്റ മിത്രമായി
ഞാനെന്നും അവനെ കൂടെ....
ചിലപ്പോള്‍, മുന്നില്‍,
അവനൊരു വഴി കാട്ടിയായി
മറ്റു ചിലപ്പോള്‍, പിന്നില്‍
ഒരു അനുഗാമിയായി
സ്നേഹബന്ധങ്ങള്‍ ഊട്ടിഉറപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍
ചിലപ്പോള്‍ ഞാന്‍
അവനില്‍ തന്നെ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നു
ചിരിക്കുമ്പോള്‍ കൂടെ ചിരിച്ചും,
കരയുമ്പോള്‍ കണ്ണീര്‍ തുടച്ചും
ചെയ്തികളില്‍ കൂട്ടാളിയായും
ഞങ്ങള്‍ തീര്‍ത്ത വസന്ത നിമിഷങ്ങള്‍....
രാത്രി തന്‍ കൂരിരുട്ടിലും
പേമാരിക്കാറിലും
എന്നെ കാണാതിരിക്കുമ്പോള്‍
ആധിയാല്‍ മനംനൊന്തവന്‍
ഒടുവിലാ പ്രകാശബിംബങ്ങളില്‍
എന്നെ കാണുമ്പോള്‍ നെടുവീര്‍പ്പിടുന്നവന്‍ ...
എന്നിട്ടുമെന്തേ, എന്നെ തനിച്ചാക്കി
അവന്‍ മാത്രം ദൂരേക്ക്‌ യാത്രയായി????
ആത്മ സുഹൃതാം , അവന്‍റെ നിഴലിനെ മാത്രം
ഭൂമിയില്‍ വെടിഞ്ഞിട്ട്‌ യാത്രയായി??????
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment