"മിസ്ടര്‍ അരുണ്‍, നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയുടെ എല്ലാ ടെസ്റ്റ്‌റിസല്ടും ഫെയില്‍ ആണ്, അവര്‍ക്ക് ഗര്‍ഭം ധരിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. നിങ്ങള്ക്ക് വേണമെങ്കില്‍ വേറെ ആരെയെങ്കിലും കാണിക്കാം"
ഇന്ഫെര്ടിലിറ്റി ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകള്‍ അരുണിനെ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിച്ചു...പുറത്തു പ്രതീക്ഷോടെ കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന ഗീതയെ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടതോര്തപ്പോള്‍......
വിവാഹംകഴിഞ്ഞു ഏഴു വര്ഷം...ആദ്യത്തെ മൂന്നു വര്ഷം കുട്ടികള്‍ വേണ്ടെന്നുവെച്ചു..പിന്നീട് ഒരു കുഞ്ഞിക്കാല്‍ കാണാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചപ്പോള്‍...മരുന്നും ചികില്‍സകളുമായി നീണ്ട നാല് വര്‍ഷങ്ങള്‍....
"ഈ റിസല്ടും ഫെയില്‍ ആണ് അല്ലെ"...നിര്‍വികാരനായി ഡോക്ടറുടെ മുറിയില്‍നിന്നും പുറത്തുവന്ന അരുണിനെ കണ്ടതും ഗീത ചോദിച്ചു.
അരുണ്‍ അവളെ ഒരുകൈകൊണ്ട് തന്നോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
"നമുക്കൊരു കുട്ടിയെ ദത്തെടുത്താലോ"...രാത്രി ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ അരുണ്‍ ഗീതയോട് ചോദിച്ചു...കുറെ നേരം അവള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
"അരുണ്‍, വേറെ ഒരാളുടെ കുട്ടിയെ എനിക്ക് സ്വന്തമായി കാണാന്‍......." അവള്‍ മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല...
പിന്നെ അരുണ്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...
ദിവസങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞുപൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു...
ഒരു ദിവസം അരുണ്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്നും വരുമ്പോഴേക്കും ഗീത തയ്യാറായി നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു...
"നമുക്ക് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോകണം, വേഗം ഫ്രഷ്‌ ആയിക്കോ".അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു..
"എവിടെയാ"? ..അരുണിന് ജിജ്ഞാസയായി...
"സസ്പെന്‍സ്, വേഗം റെഡിയാവു"...അവള്‍ വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
പത്തുമിനിടിനുള്ളില്‍ അരുണ്‍ റെഡിയായി..
"സ്റ്റേഷന്‍റോഡിലെ ഡോക്ടര്‍ നിഷയുടെ ക്ളിനികിലേക്ക് വിട്ടോ" ..കാറില്‍ കയറിയതും അവള്‍ പറഞ്ഞു..
അരുണിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല..അവന്‍ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...
"ബി കൂള്‍" എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ പാതിചിമ്മിതുറന്നു..
"മിസ്ടര്‍ അരുണ്‍, ഞാന്‍ ഗീതയുമായി കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം സംസാരിച്ചു. ഐ തിങ്ക്‌, അഡോപ്ഷന്‍ ഇഷ്ടമല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ഇതായിരിക്കും നിങ്ങള്ക്ക് നല്ലത്. നിങ്ങള്‍ ഡിസ്കസ് ചെയ്തിട്ട് നാളെ വിളിക്കൂ"...
ക്ലിനിക്കില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ അരുണിന്റെ മനസ്സിലൂടെ പലതും പാഞ്ഞുനടക്കുകയായിരുന്നു..
"അരുണ്‍, ഇട്സ് നോര്‍മല്‍..പലരും ചെയ്യുന്നുണ്ട്"..വീട്ടില്‍ സംസാര ത്തിനിടയില്‍ ഗീതയുടെ കമ്മന്റ്..
"ഞാന്‍ നാളെ ഡോക്ടറെ വിളിക്കട്ടെ, 25,000 രൂപ അഡ്വാന്‍സ് കൊടുക്കണം"...കാര്യം ഏതാണ്ട് ഉറപ്പിച്ചപോലെ അവള്‍ ചോദിച്ചപ്പോള്‍, അരുണ്‍ വെറുതെ തലകുലുക്കുക മാത്രംചെയ്തു...
"ഇത് മിസ്സിസ് ലതിക, ഇവരാണ് ഞാന്‍പറഞ്ഞ ആള്. അഡ്വാന്‍സ് നിങ്ങള്‍ തന്നെ കൊടുത്തോളൂ, ബാകി കണ്ടിഷന്‍സ് പറഞ്ഞപോലെ"
കാശ്വാങ്ങുമ്പോള്‍ ആ സ്ത്രീയുടെ മുഖത്ത് നിസ്സന്ഗതമാത്രം നിഴലിച്ചിരുന്നു...
"ലാബിലേക് പൊയ്ക്കോള്ളൂ, അവിടെ നിന്നും അവര് സാമ്പിള്‍ എടുക്കും" ഡോക്ടര്‍ അറിയിച്ചു...
"ഗീത, ഇടയ്ക്കുള്ള ടെസ്ടിനു ഇവര്‍ വരുന്നകാര്യം ഞാന്‍ അറിയിക്കാം, നിങ്ങള്‍ക്കും വേണമെങ്കില്‍ വരാം"...ഇറങ്ങാന്‍നേരം ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു...
ദിവസങ്ങള്‍...ആഴ്ചകള്‍...മാസങ്ങള്‍.....
ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് രണ്ടുതവണ അരുണും ലതികയും ക്ലിനിക്കില്‍വെച്ചു ലതികയെ കണ്ടിരുന്നു...അപ്പോഴൊക്കെയും, അന്യന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഗര്‍ഭ പാത്രത്തില്‍പേറി നടക്കുന്ന "ഒരമ്മയുടെ" ദുഃഖംനിറഞ്ഞ ചിരി അവരിലവര്‍ കണ്ടു...
ലതികയിപ്പോള്‍ പൂര്‍ണഗര്‍ഭിണിയാണ്..
"അടുത്ത ആഴ്ചയാണ് ഡോക്ടര്‍ ഡേയ്റ്റു പറഞ്ഞത്, അഡ്മിറ്റ്‌ ആക്കുന്ന ദിവസം നമുക്കും പോകണം"...ഗീത പറഞ്ഞു...
അയാള്‍ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു...
വൈകീട്ട് ക്ലിനിക്കില്‍ നിന്നും ഡോക്ടറുടെ ഫോണ്‍.."ഗീത, ലാസ്റ്റ് സ്കാന്നിങ്ങില്‍ ചെറിയ കൊമ്പ്ലികെഷ്ന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് ലേശം നേരത്തെ, അതായതു നാളെ അഡ്മിറ്റ്‌ ആക്കണം"..
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ അവര് ക്ലിനിക്കില്‍ എത്തി..
"ചെറുതായി ബ്ലീഡിംഗ് ഉണ്ട്, ഇപ്പോള്‍ ലേബര്‍ റൂമില്‍ കയറ്റി, ചിലപ്പോള്‍ സിസേറിയന്‍ വേണ്ടി വരും"...ഇടയ്ക് വന്നു ഡോക്ടര്‍ അറിയിച്ചു..
"സീരിയസ് പ്രോബ്ലം എന്തെങ്കിലും"???
അരുണ്‍ ആകെ ആശങ്കാകുലനായിരുന്നു...
"ഇപ്പോള്‍ ഒന്നും പറയാന്‍ പറ്റില്ല" ..അവര് അകത്തേക്ക് പോയി....
പത്തു മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞു അവര് തിടുക്കത്തില്‍ പുറത്തേക്കു വന്നു.
"ബ്ലീഡിംഗ് കൂടി, ഐ അം വെരി സോറി, എനിക്ക് കുട്ടിയെ രക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. ഐ ഹാവ് ടു സേവ് ദാറ്റ്‌ ലേഡി"..
തലയ്ക്കു കയ്യും വെച്ചു രണ്ടു പേരും പുറത്തെ കസേരകളില്‍ ഇരുന്നു..
അര മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍ വന്നു..
"ഐ അം റീയലി സോറി. എനിക്ക് വേറെ വഴി ഇല്ലായിരുന്നു"
പിറകിലായി ചോരപുരണ്ട വെളുത്ത തുണിയില്‍ ഒരു കൊച്ചു പൊതിയുമായി ഒരു നേഴ്സ് പോകുന്നത് കണ്ടു...
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ലതികയെ വാര്‍ഡിലേക്ക് മാറ്റി..
അരുണും ഗീതയും അവിടേക്ക് ചെന്നപ്പോള്‍ അവര് മയങ്ങുകയായിരുന്നു..
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉണര്‍ന്നു...
രണ്ടുപേരെയും മുന്നില്‍ കണ്ടതും, അവര് വിതുമ്പിപ്പോയി...
ഗീത മെല്ലെ അവരുടെ ചുമലില്‍ തട്ടി..
"സാരമില്ല, ഞങ്ങള്‍ പോകുവാണ്, ഇനി കാശ് എന്തെങ്കിലും???
വേണ്ടെന്നു അവര് തലയാട്ടുകമാത്രം ചെയ്തു...
പതിനായിരങ്ങളുടെ നഷ്ടക്കണക്കുകള്‍ എഴുതിത്തള്ളി അവര് തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍....
അമ്മിഞ്ഞപ്പാല്‍ നുണയാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കാതെ യാത്രയായ ആ കുരുന്നു ചുണ്ടുകളെ ഓര്‍ത്തു ആ അമ്മയുടെ വാടകഗര്‍ഭപാത്രം കേഴുകയായിരുന്നു...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment